ruhuna işlemiş
kimya
insanın kah burnuna
kah gözlerine sürtünen
yokluğun deryası
özlem
...
cabut bağladım
duraklara
bilmediğim bir iklimdi
ben yolunu bulmaya teşne bir naylon parçası
rüzgarına kapılmış
ordan oraya
Bayraklı nere Buca nere
ve
neresi Özkanlar...
belki en uzun yolum değildi bu güzergah
ama
uzatmalıydı her haliyle
Platon kolumun altındaki kitabın yazarı
ben ise
ona kafayı takmış bir Platonik
...
nasıl olmalı bu "devlet"
özlemini çekiyoruz
nihayetinde
...
çok çok
eziyet gördü bu sine
çok yandı yanıldı
bu uğurda
...
özlem,
bir element olmalı
periyodik tabloda
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder