Savaş

"uyku tut beni 

ya da 

bitir bu savaşı 

unut beni"

riya ülkesinden bildiriyorum bu gece de 

çılgınca haller geçiyor şah damarımın 

sınırlarında 

beni uçuracak Silivri'de bir dergaha 

tutuyorum dillerimi

kusmak hiç bu denli cezbetmemişti midemi

ama nereye,

kime...

bir çığır var bütün çığlıklarını anaların 

taşıyor sinesinde 

kurşun atanın da 

o kurşunu yiyenin de annesi, anneleri

"ki bir anne bütün insanların ve insanlığın annesidir kendi yavrularının şahsında ve  yeryüzünde"

dedim ya riya ülkesinden bildiyorum 

kılıçlarından damlayan kanı temizleyip 

hamiline yollayan da 

ne bileyim işte o ve onun gibiler de 

bir kuşa bir zeytin dalına vurgun bu şafakta 

düşündükçe midem

ağzıma yollanıyor cümbür cemaat

paralel bütün evrenler ve 

zaman 

pek sayın Aynstayn'ın dediği gibi gözün gördüğü görmek istedigiyle ilgili

...

din, iman, lisan ve izan 

aynı yerde boğuldu

...

"bir merminin üstüne yazılan bir mesaj 

gittiği yerde nasılsa okunmayacak "

...

yıldım

...

savaşı herkes seviyor aslında kendisi savaştığı sürece 

herkes uzaktaki savaştan nefret ediyor 

kendilerinin niye yok diye

bir haset üzre kurulu modern zaman insanının hezeyanı...

karıncalara bakın 

insanların onlara 

nasıl davrandığına

sonra da hep bir ağızdan 

salyalarınızı 

"uzaktaki savaşlara hayır..."

uyku tut beni ya da bitir bu savaşı 

unut beni.



 





on şubat ayini

duru ve berrak bir su

birazdan bir toz bulutuna bulanacak 

bir hortumun marifetiyle

uçuşan naylon poşetler

göğünde

ruhum bu teşbih 

sana bu tasvir sana

...

t/ipsizdim 

dipsiz kuyulara hüznümün ağırlığıyla boca edildiğimde

çocuktum daha 

daha kendime bir ilk, bir bahar bulamamıştım.

...

kimse duymayacak biliyorum 

sesimi,

sesimizi 

ben hem BİR'im hem de ÇOK'um

arasan yerle gör arasında aslında orada da yokum 

olmadım hiç

bütün mesafeler uzak 

bütün eller yumuşak, kadife sesli bütün yüzler

saçlarım bir elin hayalinde kaldı, 

sesim kadife bir noktanın ezgisinde

kastım bu değildi yaşamaktan

kıstım, kıstırıldım.

...

diken ve gül 

hangi mahkumun açmazı 

gülün mü?

...

biliyorum kimse salmayacak ipini

sarkıtmayacak bedenini

cepleri dururken uzatmayacak ellerini... 

onşubatayini

burada noktaladı 

hüznün tayinini

geldi ve bir daha gitmedi...







Zıtlık

Üsküdar'dan bu yana lo kimin yurdu? A.Arif kendine  mağdur, mağdura da fail süsü vermiş faillerin yurdu!