Gül Meseli

dal boyu ömrüm
bu kıvam, bu kıvrım niyetim değildi.
düşmüştüm seyrine bir gülün
bu toz, bu diken umrum değildi…

gül,

kendinden geçti

dal onun, gövde onun ama suç benim değildi…

kırdı belinden bir çiçekçi

gülü dalından

el onun, makas onun ama gül bende değildi…

baktım saksının çemberine

gül k/oymuşlar içine

masa benim, toprak benim ama saksı benim değildi…

dal boyu ömrüm

döndüm,

dolaştım,

gönül benim, beden benim ama ruh benim değildi…

 İ.D.


Dünyanın Sonu



Tiyatronun kulisinde bir gün yangın çıkmış.Palyaço haber vermek
için sahneye gelmiş. Herkes bunun bir şaka olduğunu sanıp
alkışlamaya başlamış. Palyaço uyarmaya devam ettikçe alkışlar
daha da hızlanmış. Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka
olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek.

Søren Aabye Kierkegaard - “ Meseller ”



Zıtlık

Üsküdar'dan bu yana lo kimin yurdu? A.Arif kendine  mağdur, mağdura da fail süsü vermiş faillerin yurdu!