Yarcan

bir kağıdın içinde sarılı geldim

büyüktü dağlar 

bütün bütün üstüme çullanan 

bense sırtımdı sanmıştım oysa

...

tüyü bitmiş bir kısrak

yolların en tenha kıyısında

yitirmiş benini

bulmuş beni

...

bendeki kimlik,

karnımda biriktirdiğim bir sevgi çöpünden ibaret

...

bir hotumun yarattığı toz bulutunun içindeki zerre

düşmüştüm senin içine bir kere

...

yurdum güneşin balçıkla sıvandığı bir cehennem

durduğum kapı senin vurduğun yere çıkıyordu

sen bir çölü ihya etme  

bense bir inadı büyütme derdindeydim

sen kaybettin

...


 


Hiç yorum yok:

Zıtlık

Üsküdar'dan bu yana lo kimin yurdu? A.Arif kendine  mağdur, mağdura da fail süsü vermiş faillerin yurdu!