bir insanın diğer insanların ölümüne kayıtsız kalmaması için kendi ölümünü yaşaması/tatması/görmesi gerekir(miş galiba)...
İ.D
-
Derdin öyle derinki leyla, hepsi yükümdür Sensiz bir yaşam leyla, hapis yurdumdur ----(zindan-yaşama vurmak) kürtçedir Zülüf gölgesi nerde...
-
4 bütün meseller bir aşk üzredir bir de arşın üzerinde geçiyor hepsi filmlerde... baktığın, gördüğün, duyduğun ruhuna değen, delen,...
-
sevda sokağım, cümbüşüm... türlü yollarını bilirim sana yürümenin, bir kağıt üstünde kalemin ucunda tüketerek adımlarımı, türlü yollarını...
5 yorum:
uzun zaman oldu blogunu ziyaret etmeyeli:( yoğunluktan yazmıyorsundur diye düşünmüştüm yine yazmışın içten satırları..
ölümü çok düşünüyorum bu aralar
bazende düşlüyorum..ama her ölüme üzülüyorum hele de bazılarına!!!
her ölüm erken ölümdür demiş birisi
doğru mudur bilmem ?
her ölüm erken ölümdür dünyada, üzmeyen üzmeyecek olan ölüm yoktur ve mümkünse olmasın da...
bütün ölmeler hüzünlüdür...
ölümün rengi, kokusu; her tende, her nedende aynıdır...
....ve ne yazık ki telafisi yok.
''bütün ölmeler hüzünlüdür...
ölümün rengi, kokusu; her tende, her nedende aynıdır...''
Hüznün en koyusu hemde...
Yüreğine sağlık, güzeldi...
Sevgi ve tebessümümle (:
Selam (: Umarım iyisindir...
Buarada, mailini aldım... Evet, okudum şiirleri tekrar...
Hani, erkeklerin de elbette ki suskunlukları/yalnızlıkları olduğunu bilirsiniz de, pek göstermezler ya hüzünlü yanlarını... İşte ben bunu her gördüğümde, uyanıyorum sanki...
Sevgi ve tebessüm ile...(:
Yorum Gönder