engel

...
yan gelip
yatma
diye
bağrımda
şehrim,
senin
yollarına
engel koydu/m
...
i.d.

algı

...
kimsenin
taktığı yok renkleri
herkes kendine yakışanı seviyor
...
kimsenin
taktığı yok renkleri
herkes kendi
gülünü
seviyor
...

i.d.

ÖNCESİZ

...
sonra bir şehir dolu/su
alacak içimiz
ve apak yelkenler gibi
bağrımız
saklanacak
o/arada
...
sen bir resim yapacaksın
ben bir sihri bozacağım
ya da
bir şiir yazacağım sadece
birimizi anlatan
...
sen
bitmeyen şeyler gibi
d/olsan
mısralarıma
...
bende bir şiir dolu/su
getirsem sana sesimde
...
duysan
...

i.D.

gerçek/düş

...
ikimiz de
aynı düşü görmediğimize
göre
ya da
bir düş
ikimize de aynı oyunu
oynamadığına
göre
yaşadığım/ız
gerçek
...

İ.D.

DELİL

...
sanırım
yeteri kadar
delil bıraktın
bedenimde
...
sende,
öptün kaldı
dudaklarının ruj lekesi
yüzümde
sildin
kalmasın diye izin
ama
içimde kaldı
ruhunun nefesi
onu bende bıraktın
...
acemi bir katil
gibi
boşkovanları
toplayıp
silahı
unuttu/n olay yerinde
...

İ.D.

daireler, doğrular, dalgalar
ve

büyüklerin doğrularına
dil çıkaran çocuklar
...

İ.D.

ÇOCUK İŞÇİLER

...

görseniz ayaklarındaki nasırları yürekleriniz sanırsınız

yüzlerindeki kir yoksulluktan peydahladıkları hüznün utancını

taşıyor.

görseniz ruhunuzun derinliklerinde geçen

düşünce sürülerinden utanırsınız
görseniz diyorum,

ya körseniz?

ben susuyorum
...
İ.D.



SU

...
suyunuz bitmiyor
hiç;
mutfağınız
ve
banyonuz ıpıslak
her daim,
bu yüzdenmidir
huyunuzun
yerinde
sayması
...

İ.D.

gün/ahım

...

-gün(aşırı)ahım

işliyor

beni-

bir tövbekarım

oysa

"günah işle beni..."

imanım

aşksa ibadetin

küfre saptım

iman etmiyorum

sana

...

İ.D.

ben û sen

biliyorum ki
burası sevda sokağının

kalbidir
ve
biz

yani

sen ile ben

/ben û sen/
ikimiz
...

hani

tam ortasındayız
ellerin değiyor elime

sonra birleşiyor

ellerimiz...

sonra................

                      

                                 İ.D.

GERÇEĞİN RÜYASI-1

...ucu 
keskin; 

biri uçurum
diğeri
bıçak gibi
iki sözünü taşıyorum
içimde

...

...
neye benzediğini bilmiyorum
bu hülyanın
ama
duvarları alabildiğince sana bezenmiş
bir sıçrama köşkü
ellerinden tutuyorum
köşk altımızda batıyor
bir nehir önce
ve sonra bir okyanusa dönü(şü)yor
her yer
bir kayığı andırıyor uzağından bakınca ikimizin
köşküne
eğilip kapısını arıyorum,
gözlerim ilişiyor
bir balığın suda intiharına ve boğuyor kendini
dur yapma dememe ramak kalmadan...
insanlar görüyorum
balık adamlar ve deniz kızları sanki 
ama insanlar
bildiğin sabah işe gider gibi
pazara ya da alış verişe
öyle yani o kıyafetle
olabildiğince kifayetsiz
boğulmuyorlar!
ve hiç yakışmıyorlar denizin dibine
hepsinin yüzünde yerin dibine havale edilmiş
ahlar
çirkinler
düşünüyorum yerin dibine batasıca dedikleri
türden
...
balıklar sudan atlıyorlar karaya
rıhtım onların artık
...
gözlerim bir kıyıda açıyor
kendini
ahhhh...
ellerin yine uzak
gözlerin yine bir tuzağı işlemiş
sana dönüyorum yüzümü ama
yüzüm sana gelmiyor hep arkamda kalıyor
suretin
gözlerin kapalı...
bu bir kabus
farkında değilim
ama neden
cinnet ve cennet aynı sahnede
demlenmiş sanki
bu bir kabus olmalı...
batıyor!
sorma!
sıçrama köşkü...
hayat eliyle elimize tutuşturduğu
anahtarı çekiyor
biz buna layık değilmişiz
ben de sana
sen hiçkimseye...

İ.D.

SU TUTULMASI

...

iskelesi olmayan bir liman ben,

demiri olmayan bir gemi/sen

...

ben seni tutamam

sen bana bağlanamazsın

...

KIŞ

...

mevsimlere dikkat et,

kimin kışına denk gelirsen gel

üşürsün

...

sıkı giyinmen faydasız

...

kışlar
üşütür

...

İ.D.

SONRA

aslında yoktu

sonra'sı

ya da

icazet vermedi azgınlığı hayatın

kızgınlığımıza

ve

yatışmadan

içimizdeki hız

yatış pozisyonu aldı

bedenlerimiz

uygun ve uygar adımlarla

...

sonra...

yoğunluk uyuşmazlığı bizdeki

sen bende çoktun

oysa ben

sende hiç yoktum

...

İ.D.

YAR/ALI

... 

kırılmış 

paramparça olmuş 

bir camı

kimseye çaktırmadan 

çıplak elle toplama 

telaşı benimkisi

ellerim kanıyor

...

İ.D. 

İSMİ/SİZ

...

neyi düşünüyor

aklın?

iki dilimli

dünyadır

en fazla...

yarısı sende

soluklanan

yarısı

kalbinde

sallanan

bir sallantı

deniz havası say,

ki

üşüyorsun

ağzın burnuna kadar dolu,

donumşsun...

ellerinde titreyecek derman kalmamış

ahın avucunda daha

kendini vurmamış

failine;

ulaşmamış daha...

neyi düşünüyor aklın?

iki dilimli dünya!

bir puzzle'sın işte

hangi parçanın eksik olduğunun ne önemi var

eksik eksiktir...

neyi düşünüyor aklın?

kalbin,

daha ne kadar

meskun olur bu hasrete

vuslat,

yüzünün çeşmesinden akacak iki

damlaya muhtaç...

ikimizde biliyoruz

mühürlüdür 

/gözlerimiz gibi

bir başkasına bakmayacak/

açılmayacak

birimizin

ikimize...

düşünüyorsun şimdi 

gitmek kalmak kadar

anlamlı

kalmak gitmek kadar...

bu nasıl bir denklemdir?

bir imansızın kıblesi olur mu?

...

bir aygıt say varlığımı

bir makina

bir robot

bütün devrelerim isyan bayrağında

her biri ayrı bir cephenin neferi

oysa her birinin ayrı bir yönedir

seferi...

başı bozuk bir bedenim!

beynim kalbimin,

ellerim de beynimin verdiği hiç bir komuta

icabet etmiyor.

ellerim,

bu kadar ucuz değil diyen ellerim...

kalbimi sırtımda taşıyorum kaç zamandır

çünkü

gelmek istemiyor gitmek istediğim

hiçbir yere...

her şeyin bir sonu olmak zorunda

değil...

ikimizin

de

...

İ.D 

...
kim
ne
derse desin!

bütün dikenler güllere aittir

...

içimin döküntüsü

...

her şey insanın

kabuğu ile kavgasından

ibaret

...

her keder,

efkar ile kaderin halvetinden

ibaret

...

her efkar,

mutluluktan bozma

bir kabuk ile zuhur eder

kendini

sen kabuğuna aldanırsın

oysa görmezsin

kabuğun

altındaki

mühimmat yüklü

inini

...

her mutluluk

kaf dağının ardına gizlermiş

kendini

ona

gitmek için

ağzınla kuş tutup

sütüyle beslemek lazımmış 

birini

...

oysa

her şey

insanın kendi

kabuğuyla kavgasından

ibaret

...

üzülmek

değil!

her şeye

rağmen

kabuğuna sığınıp

dimdik

yürüyebilmektir

marifet

...

İ.D.

VİCDANIM

...

söyle

şimdi bu

uçsuz

bucaksız

kör

yerde ne olur

işim

...

vicdan!

dedim ki

sen\in namlunun ucundaki

kara leke

durduğun yer

yar yeri değil

...

söyle şimdi

bu uçsuz

bucaksız

kör yerde

ne olur

ismim

...

vicdan!

neresinde

zulalanmıştır bir insanın,

neresinde gizlenir

gizler

kendini

insanın

...

insan!

de/ki

nerende saklarsın

vicdanını

bir bütündür vücudun

yekpare bir inilti

bir sayıklama

yayılıyor

ininden

...

söyle kimsin?

İ.D.

CAM YÜREK

...

gidince soğuk, gelince sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

gidince soğuk, gelince sıcak...

böyle giderse/n

yürek

çatlayacak

...

İ.D.

AHKAM

VAZİYET

...üstad bağışla beni, insanın susması

"kelimelerin kifayetsizliğinden değil

haznenin fukaralığındandır."
İ.D.

bırak da suretin iz bulsun kendine

bu yarık iki damla yasla

büyüdü

sonra aramıza uçurum gibi kondu

ben derim ki

uçurum değil bölen bizi iki yana!

tutuyorum ellerinden

ikimizde yattığımız yerin ucundayız

gözlerimiz

birbirine değiyor

ben sana

bakıyorum

sen uzak bir masalı seyreyliyorsun

suretimde

içinde olmadığım

içimde olmadığın

uzaksın…

oysa

altımızda aynı dünya

ve yan yana senle biz…

İTİRAF

ben çok çektim gölgelerden

bu yüzden uzun zamanlar güneşe çıkmadım

bir yarasa gibi

hep ışıksız zamanlara denk getirdim bütün randevularımı

çoğu zaman

karanlıkta bile bir siluet

ardımda önümde

kah yere yapışık

kah önümde ki duvara alışık

izledi beni

gölge’m…

SONUÇ

çok sonra anladım

güneşe çıkmak,

gün/yüzüne bakmak istiyorsan hayatın

gölgeni yanına almalısın

ama

kendi gölgeni

içinde/ki

ölülere mezarlık bulmalısın

gömmelisin onları

topraktan bol ne var

gömülmeye…

İ.D.

KIRIK KALEM

...

şair

yazdıkça

şiir

tüketiyorsa içindekileri/ni

kırsın

kalemini

...

 

İ.D.

OKYANUS

...
biliyorsam
anlıyorsam
hayatı
yani
bugüne değin
hani
iyi
bir öğrenci olarak
iyi bellemişsem
ve değilse
öğrendiklerimin
hepsi yanlış
hiçbir telaş sebepsiz değil
...
hiçbir çaba sonuçsuz,
hiçbir uzaklık uçsuz değil
görmek istediğinde bakmalı
bakmak yetmediğinde akmalısın
o uzaklığa
...
su gibi,
rüzgar gibi
...
nicedir
bir okyanus düşü
düşüyor aklıma
bildiğin düşmek işte
öyle böyle değil
düşmek nasıl bir şeyse öyle
...
ellerimi uzatıyorum ellerim
kollarımı uzatınca da kollarım
uzuyor
ve
bazen de
engel olamadığım bir iştahla büyüyorlar sanki
hem sadece
onlarda değil
gözbebeklerim
iki can taşıyorlar
gibi
bir hayata gebe
büyüyorlar
mütemadiyen
...
durmak utanç verici diyorum
işte
...
sana akmalıyım
derinliğin kaç fersah?
kaç metre?
kaç kilo metre?
...okyanus...

DÜNYA

DURUM

şimdi,
şu gördüğün kocaman binaların,
şu genişletilmiş duble yolların,
sanayinin, mekteplerin ve sinemaların
akademik safsataların;
bütün iyiniyet mektupların(ın)
…
tek bir derdi vardır
birilerini daha zengin
ve
daha mesut etmek
…

BUGÜN

suyu,
ha musluktan içmişsin,
ha damacanadan
yahut plastik şişeden
daha çok mesut
ve
zengin etmek içindir
daha hoyrat birilerini

…

İSYAN

oysa herkese yeter
yeterinden bile fazla,
herkese yer var
yeryüzü sofrasında
sıkışmaya gerek yok
alabildiğine,
olabildiğince
yayıl/ın,
bağdaş kur/un
amuda kalk/ın
…

İ.D.

DÎL

dilimin
ucunda
insanlık kadar
yaş almış
bir ezber
dilin dilime
değince
bozulan
...
İ.D. 

BAKIŞ ACISI

…

her şey güzel,

her yer bahar,

her mevsim kollarının arası 

ya da 

kolarının arasıdadır bütün mevsimler;

bazı polisler iyi;

zenginler çevrenin dostu,

çevreciler fukaranın;

hayvan sevenler

insanlara da düşkün;

kürtler/le  türkler/le
barışmış
...

inanmak istersin
... 

çok değil

her şey güzel,

her yer bahar

her mevsim kollarının arası

ya da 

kollarının arasındadır bütün mevsimler 

…

İ.D.

SERKEŞLİK

sesinde bir başkadır

serkeşlik…

bir başka sarhoşluğu olur hayatın
bir sen d’olunca sendeleyen
aklım…
yanan, tüten
bağrım…

dumanlı
bir efkar,
sıratta sorgu sırasında
gibi
ellerim avuçlarım terden kan revan
içimde…

ne içersem içeyim
sesinin suyu gibi değil

“meyler, neyler bana
gönlüm sana meyler…”

İ.D.