YANLIŞ ANLAMA

İki zamana değiyorum
Değişiyorum kendimi
Her soru işareti ağzıma bulanmış ağu sanki
Say ki sözlerin değildi
Ya da benim
Yani aslında bunlar değildi konuşulur olması
Gerekenler
Yanlış bir algı gelip kondu masamıza
...
Bir trajedi gibi
İki zamana değiyorum
Kendimi
Gözlerim seğiriyor
Acemi, utangaç, mahçup
Ellerim terledi...
Ama bunlar değildi
İçimde mahpus olanlar
Bakma
Her zaman olmuyor bana
Böyle iki zamana değmek
Ve değişmek kendimi
Sözler…

İ.D.

WENDA

Ne bir köyü andırıyor toplamımız
ne de bir kasabaya benziyor toplu telaşımızın
gürültüsü
uzun ve uzak şehirlere uzanan
yolların kıyısına dadanmış
yalnız evler gibidir kalabalığımız

zaten ayrı siluetlerden düşmüşüz
bu dünyanın rahmine
bir türlü birleşip
bizleşemiyor
ikimiz…

İ.D.

Nefes

Herkeste bir parça her şey var
Her şey bir paçasını üflemiş herkesin içine
İyilik de kötülük de…
Sevmekte nefrette bir bütünün parçaları …

İ.D.

zayi

iki kıyıya vurdum kendimi
iki parçaya,
kıyılmış su ve sesim cılız...
tenimden arta kalan ne varsa
yabandır iklimime ve belki biraz da
yalan
tozuttuğum yollarca...

İ.D.