KAÇIŞ

"çatlayarak ölün diye..."
susmanın suyuna,
kanın çölüne çekiveriyorLAR!
açın kuytuları
sinecek
WAR...

İ.D.

BAĞLANMA MECAZI

...
her şey bir sırrı
ifşa
etme
çabası
ya da
merakıyla
başlıyor,
sonra
sen bir ipe dolanıyorsun
ip sana
bağlanma mecazı
çözemiyorsun
...
İ.D.

sitem

...
incinir tuttuğum yerden
bütün dallar
su tutar
kara bağlar
ellerim el
olur
...
i.d.

geçmiş

...
kötü anılar,
kötü çekilmiş
fotoğraflar gibidir,
kimse
onları saklamaz,
saklamak istemez
...
İ.D.

sevgili

...
ben sana
imreniyorum
nasılda tutuyor ellerin
ellerimi.
öylece
kalmışım
şimdi bütün sözler tek heceli
bütün cümleler tek
bir söze sığınmış
varlığını.
ordayım
elinin ellerimi tuttuğu yerde
...
sana imreniyorum
nasılda bakıyorsun
avuç
içlerime/
dokunuyorsun
her yanım sevda
...
İ.D.

kürtaj

...
acıyı
sadece
kendi bedenlerinde hissedenler;
acıyı başkalarına,
mutluluğu kendilerine
hisse
edenlerdir
...
oysa
bizim
bütün ağrılara
ve acılara
ayrımsız, ayrıcalıksız
rahminde
yer verecek
bir insan(lığ)a
gereksinimimiz var-
dır
...
İ.D.

buğu

gözlerim alıştı!

ne varsa bulanık

içim(dekiler)in dışında.

gördüklerim,

her biri

bir gölgeye öykünmüş

yap-bozun
bir araya gelmemeye ahdetmiş
parçaları...
usta'm suya yazı yazmak
kimin fikriydi
ilkin...
 

İ.D.

UYRUK ACISI

...
vicdanınız,
kıçınızı güvenlik duvarları ile kolladığınız
yüksek güvenlikli dairelerinizde
uğramayı akıl
edemediğiniz
yan daire komşunuz
gibidir...
yanınızdadır
ama
siz
ne ona gider
ne de onu bilirsiniz
...
vicdanınıza 
yan dairede oturan
komşunuzmuş muamelesini
yapmaktan vazgeçin
…
i.d.

KASR-I DÖNGÜ

"kasr-ı döngü"
bir ikilem,
biri tekler durur
biri itekler
sayının hükmü belli
tutar belinden seni ya da elinden
sonsuz kadar uzağa sayar seni
düştüğün yer sayı doğrusu
kimsenin değil
...
kasr-ı döngü
sevmek kaç vakittir
fesatlık bağışlıyor aç
mideye
doyurulmalı evvela
lakin ardı arkası
kesilmiyor
"dedim ve kodum lafımı"
ahkamının
sürüyor kendini bana
...
kasr-ı döngü
ne kullanırsam kullanayım
her şey ve hepsi
modern zamanların bağışıklığı
kullan at
çer çöp
lazımlık ne varsa
araba, maraba, ev
ve arsa...
İ.D.

Suretlerin Ritmi

...
ey mahremiyetten mahrumlar biliniz ki,
her sıratın sürati; her süratin sureti aynı değildir
...
kimini geçersin bir nefeste,
kiminle yaşarsın bir ömür aynı kafeste
...
kimi deler bağrını, incitir
ruhun sağırdır ona
kimi durur yüzünün çeşmesinde
gözlerin ağırdır ona
...
İ.D.

AŞK AÇISI

aşkın açısı 

üç yüz altmış derecedir

öyle bir gelir ki 

seni 

yerinden 

yurdundan

oynatır

alır gezdirir 

dolaştırır;

toplar

eksiğini 

gediğini 

kapatır

ama

aynı yerdesin

…

aşkın acısı

yüz seksen derecedir

seni olduğun yerden alır

dağıtır,

ters yüz eder

alır bir uçtan

taaaaa

diğer uca savurur

ama

aynı düzlemdesin

…

İ.D.

HAYATIN CANI

...

yaşayan,

hareket eden

her şeyi

ikna etmen olasıdır

(mesela

meyve vermeyen bir

ağacı

aşılayıp meyve

vermeye

ikna edebilirsin)

ama

ölmüş

ve artık

burada olmayan birini

hiçbir şeye

ikna edemezsin

(az evvel esamesini

okuduğumuz

ağacın

kuruyup

bütün müdahalelere

cevap verememesi

artık onu meyve vermeye

ikna edemezsin)

...

İ.D.

DİLEMMA

...
kıyım kıyım
kıyılır
gibi
olur içiniz bazen
...
sızınız,
yurdunu
bilip de
bir
türlü yerini
tespit edemediğiniz
mahkum
gibi dolanıp
durur
bedeninizde
...
siz mi mahkumsunuz sızıya
yoksa
sızı mı mahkum size
bilmezsiniz
işin aslını
...
o
orada
durur
...

İ.D.

Savaş Karıştı

                                                                                               "savaş geliyor sevişin ya da sıvışın! demem o ki kimsenin tekkesine 

ve teknesine

helva taşımayın."

...

insan

ruhunun mezatı!

bu

cenk,

bu cümbüş

kim için?

ömrü

suya sabuna

değmeden geçmiş

bir güruhun

bu toz bulutunun

içinde

aklandım

naraları atması

kim için

...

bir

riya üzredir

edeb-i hayatınız

ve

bir türlü doyurulmamış

aç bırakılmış hayanız

...

deyiniz

bu izan,

bu mizan

ne için

...

İ.D.

YOK YAZI

"...renkleri yok saydılar,

en az iki kere."

tutmayı

bilmeyen el'sin,

esmeyi bilmeyen yel

ne kadar

yel'se

sende

en az onun kadar

el'sin

...

kime

yarar uzunmuş kolların

kime?

dağlardan geçiyormuş

yolların,

tankların

ve tanıkların...

VARMIŞ

kime ne?

...

kir ve bela içinde

ne dönüyorsa

bu devrin eleminde

bizimdir

...

yurdumun
yoksul çocukları

uyanın

bütün çöpler

kısa

hangisini çekerseniz çekin

oyun hep size kalacak!

ki

diyorlar ki,

suyunuz az

ama

soyunuz

kurumayacak kadar

çok bu susuzlukta

batıp duruyorsunuz

...

bütün renkleri bir saydılar

en az iki kere

...

İ.D.

BAZEN

...
bazen gerçek anlam kullanırsın
bazen mecaz
bazen anlam fazla gelir yazılana
bazen az
...

İ.D.

KISIR DÖNGÜ

...
Kimin suyuna gittiysek suyumuzdan
kimin huyuna gittiysek huyumuzdan
olduk
...
susuz
ve
huysuz
bir çöl gibi
ömrümüzün
bütün iklimlerinde
ikinci bir
eyleme kadar
nadastayız
hiç bir ot bitmez
bizde
ne gölgedeyiz
ne de
güneşte
...
i.d.

SEYİR

...
bazen durulmak lazım
durmak
ve
sükunet/mek lazım
durup bakmak
akışına hayatın
berrak bir nehri izler gibi
"her ne kadar hayat
o kadar
berrak değilse de"
seyir iyidir
...
i.d.

engel

...
yan gelip
yatma
diye
bağrımda
şehrim,
senin
yollarına
engel koydu/m
...
i.d.

algı

...
kimsenin
taktığı yok renkleri
herkes kendine yakışanı seviyor
...
kimsenin
taktığı yok renkleri
herkes kendi
gülünü
seviyor
...

i.d.

ÖNCESİZ

...
sonra bir şehir dolu/su
alacak içimiz
ve apak yelkenler gibi
bağrımız
saklanacak
o/arada
...
sen bir resim yapacaksın
ben bir sihri bozacağım
ya da
bir şiir yazacağım sadece
birimizi anlatan
...
sen
bitmeyen şeyler gibi
d/olsan
mısralarıma
...
bende bir şiir dolu/su
getirsem sana sesimde
...
duysan
...

i.D.

gerçek/düş

...
ikimiz de
aynı düşü görmediğimize
göre
ya da
bir düş
ikimize de aynı oyunu
oynamadığına
göre
yaşadığım/ız
gerçek
...

İ.D.

DELİL

...
sanırım
yeteri kadar
delil bıraktın
bedenimde
...
sende,
öptün kaldı
dudaklarının ruj lekesi
yüzümde
sildin
kalmasın diye izin
ama
içimde kaldı
ruhunun nefesi
onu bende bıraktın
...
acemi bir katil
gibi
boşkovanları
toplayıp
silahı
unuttu/n olay yerinde
...

İ.D.

daireler, doğrular, dalgalar
ve

büyüklerin doğrularına
dil çıkaran çocuklar
...

İ.D.

ÇOCUK İŞÇİLER

...

görseniz ayaklarındaki nasırları yürekleriniz sanırsınız

yüzlerindeki kir yoksulluktan peydahladıkları hüznün utancını

taşıyor.

görseniz ruhunuzun derinliklerinde geçen

düşünce sürülerinden utanırsınız
görseniz diyorum,

ya körseniz?

ben susuyorum
...
İ.D.



SU

...
suyunuz bitmiyor
hiç;
mutfağınız
ve
banyonuz ıpıslak
her daim,
bu yüzdenmidir
huyunuzun
yerinde
sayması
...

İ.D.

gün/ahım

...

-gün(aşırı)ahım

işliyor

beni-

bir tövbekarım

oysa

"günah işle beni..."

imanım

aşksa ibadetin

küfre saptım

iman etmiyorum

sana

...

İ.D.

ben û sen

biliyorum ki
burası sevda sokağının

kalbidir
ve
biz

yani

sen ile ben

/ben û sen/
ikimiz
...

hani

tam ortasındayız
ellerin değiyor elime

sonra birleşiyor

ellerimiz...

sonra................

                      

                                 İ.D.

GERÇEĞİN RÜYASI-1

...ucu 
keskin; 

biri uçurum
diğeri
bıçak gibi
iki sözünü taşıyorum
içimde

...

...
neye benzediğini bilmiyorum
bu hülyanın
ama
duvarları alabildiğince sana bezenmiş
bir sıçrama köşkü
ellerinden tutuyorum
köşk altımızda batıyor
bir nehir önce
ve sonra bir okyanusa dönü(şü)yor
her yer
bir kayığı andırıyor uzağından bakınca ikimizin
köşküne
eğilip kapısını arıyorum,
gözlerim ilişiyor
bir balığın suda intiharına ve boğuyor kendini
dur yapma dememe ramak kalmadan...
insanlar görüyorum
balık adamlar ve deniz kızları sanki 
ama insanlar
bildiğin sabah işe gider gibi
pazara ya da alış verişe
öyle yani o kıyafetle
olabildiğince kifayetsiz
boğulmuyorlar!
ve hiç yakışmıyorlar denizin dibine
hepsinin yüzünde yerin dibine havale edilmiş
ahlar
çirkinler
düşünüyorum yerin dibine batasıca dedikleri
türden
...
balıklar sudan atlıyorlar karaya
rıhtım onların artık
...
gözlerim bir kıyıda açıyor
kendini
ahhhh...
ellerin yine uzak
gözlerin yine bir tuzağı işlemiş
sana dönüyorum yüzümü ama
yüzüm sana gelmiyor hep arkamda kalıyor
suretin
gözlerin kapalı...
bu bir kabus
farkında değilim
ama neden
cinnet ve cennet aynı sahnede
demlenmiş sanki
bu bir kabus olmalı...
batıyor!
sorma!
sıçrama köşkü...
hayat eliyle elimize tutuşturduğu
anahtarı çekiyor
biz buna layık değilmişiz
ben de sana
sen hiçkimseye...

İ.D.

SU TUTULMASI

...

iskelesi olmayan bir liman ben,

demiri olmayan bir gemi/sen

...

ben seni tutamam

sen bana bağlanamazsın

...

KIŞ

...

mevsimlere dikkat et,

kimin kışına denk gelirsen gel

üşürsün

...

sıkı giyinmen faydasız

...

kışlar
üşütür

...

İ.D.

SONRA

aslında yoktu

sonra'sı

ya da

icazet vermedi azgınlığı hayatın

kızgınlığımıza

ve

yatışmadan

içimizdeki hız

yatış pozisyonu aldı

bedenlerimiz

uygun ve uygar adımlarla

...

sonra...

yoğunluk uyuşmazlığı bizdeki

sen bende çoktun

oysa ben

sende hiç yoktum

...

İ.D.

YAR/ALI

... 

kırılmış 

paramparça olmuş 

bir camı

kimseye çaktırmadan 

çıplak elle toplama 

telaşı benimkisi

ellerim kanıyor

...

İ.D. 

İSMİ/SİZ

...

neyi düşünüyor

aklın?

iki dilimli

dünyadır

en fazla...

yarısı sende

soluklanan

yarısı

kalbinde

sallanan

bir sallantı

deniz havası say,

ki

üşüyorsun

ağzın burnuna kadar dolu,

donumşsun...

ellerinde titreyecek derman kalmamış

ahın avucunda daha

kendini vurmamış

failine;

ulaşmamış daha...

neyi düşünüyor aklın?

iki dilimli dünya!

bir puzzle'sın işte

hangi parçanın eksik olduğunun ne önemi var

eksik eksiktir...

neyi düşünüyor aklın?

kalbin,

daha ne kadar

meskun olur bu hasrete

vuslat,

yüzünün çeşmesinden akacak iki

damlaya muhtaç...

ikimizde biliyoruz

mühürlüdür 

/gözlerimiz gibi

bir başkasına bakmayacak/

açılmayacak

birimizin

ikimize...

düşünüyorsun şimdi 

gitmek kalmak kadar

anlamlı

kalmak gitmek kadar...

bu nasıl bir denklemdir?

bir imansızın kıblesi olur mu?

...

bir aygıt say varlığımı

bir makina

bir robot

bütün devrelerim isyan bayrağında

her biri ayrı bir cephenin neferi

oysa her birinin ayrı bir yönedir

seferi...

başı bozuk bir bedenim!

beynim kalbimin,

ellerim de beynimin verdiği hiç bir komuta

icabet etmiyor.

ellerim,

bu kadar ucuz değil diyen ellerim...

kalbimi sırtımda taşıyorum kaç zamandır

çünkü

gelmek istemiyor gitmek istediğim

hiçbir yere...

her şeyin bir sonu olmak zorunda

değil...

ikimizin

de

...

İ.D 

...
kim
ne
derse desin!

bütün dikenler güllere aittir

...

içimin döküntüsü

...

her şey insanın

kabuğu ile kavgasından

ibaret

...

her keder,

efkar ile kaderin halvetinden

ibaret

...

her efkar,

mutluluktan bozma

bir kabuk ile zuhur eder

kendini

sen kabuğuna aldanırsın

oysa görmezsin

kabuğun

altındaki

mühimmat yüklü

inini

...

her mutluluk

kaf dağının ardına gizlermiş

kendini

ona

gitmek için

ağzınla kuş tutup

sütüyle beslemek lazımmış 

birini

...

oysa

her şey

insanın kendi

kabuğuyla kavgasından

ibaret

...

üzülmek

değil!

her şeye

rağmen

kabuğuna sığınıp

dimdik

yürüyebilmektir

marifet

...

İ.D.

VİCDANIM

...

söyle

şimdi bu

uçsuz

bucaksız

kör

yerde ne olur

işim

...

vicdan!

dedim ki

sen\in namlunun ucundaki

kara leke

durduğun yer

yar yeri değil

...

söyle şimdi

bu uçsuz

bucaksız

kör yerde

ne olur

ismim

...

vicdan!

neresinde

zulalanmıştır bir insanın,

neresinde gizlenir

gizler

kendini

insanın

...

insan!

de/ki

nerende saklarsın

vicdanını

bir bütündür vücudun

yekpare bir inilti

bir sayıklama

yayılıyor

ininden

...

söyle kimsin?

İ.D.

CAM YÜREK

...

gidince soğuk, gelince sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

soğuk, sıcak...

gidince soğuk, gelince sıcak...

böyle giderse/n

yürek

çatlayacak

...

İ.D.

AHKAM

VAZİYET

...üstad bağışla beni, insanın susması

"kelimelerin kifayetsizliğinden değil

haznenin fukaralığındandır."
İ.D.

bırak da suretin iz bulsun kendine

bu yarık iki damla yasla

büyüdü

sonra aramıza uçurum gibi kondu

ben derim ki

uçurum değil bölen bizi iki yana!

tutuyorum ellerinden

ikimizde yattığımız yerin ucundayız

gözlerimiz

birbirine değiyor

ben sana

bakıyorum

sen uzak bir masalı seyreyliyorsun

suretimde

içinde olmadığım

içimde olmadığın

uzaksın…

oysa

altımızda aynı dünya

ve yan yana senle biz…

İTİRAF

ben çok çektim gölgelerden

bu yüzden uzun zamanlar güneşe çıkmadım

bir yarasa gibi

hep ışıksız zamanlara denk getirdim bütün randevularımı

çoğu zaman

karanlıkta bile bir siluet

ardımda önümde

kah yere yapışık

kah önümde ki duvara alışık

izledi beni

gölge’m…

SONUÇ

çok sonra anladım

güneşe çıkmak,

gün/yüzüne bakmak istiyorsan hayatın

gölgeni yanına almalısın

ama

kendi gölgeni

içinde/ki

ölülere mezarlık bulmalısın

gömmelisin onları

topraktan bol ne var

gömülmeye…

İ.D.

KIRIK KALEM

...

şair

yazdıkça

şiir

tüketiyorsa içindekileri/ni

kırsın

kalemini

...

 

İ.D.

OKYANUS

...
biliyorsam
anlıyorsam
hayatı
yani
bugüne değin
hani
iyi
bir öğrenci olarak
iyi bellemişsem
ve değilse
öğrendiklerimin
hepsi yanlış
hiçbir telaş sebepsiz değil
...
hiçbir çaba sonuçsuz,
hiçbir uzaklık uçsuz değil
görmek istediğinde bakmalı
bakmak yetmediğinde akmalısın
o uzaklığa
...
su gibi,
rüzgar gibi
...
nicedir
bir okyanus düşü
düşüyor aklıma
bildiğin düşmek işte
öyle böyle değil
düşmek nasıl bir şeyse öyle
...
ellerimi uzatıyorum ellerim
kollarımı uzatınca da kollarım
uzuyor
ve
bazen de
engel olamadığım bir iştahla büyüyorlar sanki
hem sadece
onlarda değil
gözbebeklerim
iki can taşıyorlar
gibi
bir hayata gebe
büyüyorlar
mütemadiyen
...
durmak utanç verici diyorum
işte
...
sana akmalıyım
derinliğin kaç fersah?
kaç metre?
kaç kilo metre?
...okyanus...

DÜNYA

DURUM

şimdi,
şu gördüğün kocaman binaların,
şu genişletilmiş duble yolların,
sanayinin, mekteplerin ve sinemaların
akademik safsataların;
bütün iyiniyet mektupların(ın)
…
tek bir derdi vardır
birilerini daha zengin
ve
daha mesut etmek
…

BUGÜN

suyu,
ha musluktan içmişsin,
ha damacanadan
yahut plastik şişeden
daha çok mesut
ve
zengin etmek içindir
daha hoyrat birilerini

…

İSYAN

oysa herkese yeter
yeterinden bile fazla,
herkese yer var
yeryüzü sofrasında
sıkışmaya gerek yok
alabildiğine,
olabildiğince
yayıl/ın,
bağdaş kur/un
amuda kalk/ın
…

İ.D.

DÎL

dilimin
ucunda
insanlık kadar
yaş almış
bir ezber
dilin dilime
değince
bozulan
...
İ.D. 

BAKIŞ ACISI

…

her şey güzel,

her yer bahar,

her mevsim kollarının arası 

ya da 

kolarının arasıdadır bütün mevsimler;

bazı polisler iyi;

zenginler çevrenin dostu,

çevreciler fukaranın;

hayvan sevenler

insanlara da düşkün;

kürtler/le  türkler/le
barışmış
...

inanmak istersin
... 

çok değil

her şey güzel,

her yer bahar

her mevsim kollarının arası

ya da 

kollarının arasındadır bütün mevsimler 

…

İ.D.

SERKEŞLİK

sesinde bir başkadır

serkeşlik…

bir başka sarhoşluğu olur hayatın
bir sen d’olunca sendeleyen
aklım…
yanan, tüten
bağrım…

dumanlı
bir efkar,
sıratta sorgu sırasında
gibi
ellerim avuçlarım terden kan revan
içimde…

ne içersem içeyim
sesinin suyu gibi değil

“meyler, neyler bana
gönlüm sana meyler…”

İ.D.

VAZİYET

...

söz

bütün ayrılıklardan sana sığınacağım

senin

hiçbirşeyin

yok

...

...
kiminin cesetleri

olur

içinde gömmeye yer bulamadığı

/

kiminin gölgeleri

karanlığında bile peşinden ayırmadığı

/

senin

hiçbirşeyin

yok

/

.

..

...

İ.D.

Kal(ı)p

...

bir hayalden kaçarken

kalbi kapıya sıkışan birinin

ikircikli durumu;

açarsa kapıyı hayale kapılacak,

açmazsa kalbinden olacak

...

İ.D.

KAPILAR

...

içeriye açılan kapılar gördüm,

sizde gördünüz,

bilirsiniz onları

en

az

benim kadar;

dışarıya açılan kapıları da gördüm,

sizde

gördünüz,

bilirsiniz onları

en

az

benim kadar;

bir de

hem içeriye hem dışarıya

açılan kapılar var

kim nerden itelerse

ona göre açılan

...

ya ben?

...

 

İ.D.

HAZAN

‎...

kısacıktı hayat,

sonbahardı

bütün mevsimler

yapraklar yorgundu dallarda

...

düşüyorlardı

birbirbirbirbirbirbirbirb.....

...

esmerliğim yapraklar gibi sarardı

bende

yapraklar gibi

yaparak

düşe/

yazdım

kendimi

...

"anladım, toprak çok uzakmış dallara"

ALINDIM

...

 

İ.D.

MUTLULUK SALINCAĞI

...

gitmek için bahanem/

çok kalmaya

sebep arıyorum

ey sebep

neredeysen

gel

bul

beni

…

ölmek için bahanem/

çok yaşamaya

sebep arıyorum

ey sebep

nerdeysen

gel

bul

beni

…

...liğed anuşob mırarsı kıtra alna...

İ.D.