kimlik karmaşasıdır gözlerinin kıyısına musallat olan tereddüt


gülüşün bir ruj lekesi gibi

unutulmuş, kalmış suretinde

oysa aslı yok suretinin, ki sureti ne olsun...



“…sen yıkanmalısın…”



bağrını bir damla suya yasla

suya dokunsun varlığın,

silinsin suretinin terkinde emanet ruj lekesi…

varsın kırık olsun bütün aynaların sureti resmine



“…sen gülmelisin…”

ki

ben döneyim baharıma...

İ.D.

Hiç yorum yok:

Zıtlık

Üsküdar'dan bu yana lo kimin yurdu? A.Arif kendine  mağdur, mağdura da fail süsü vermiş faillerin yurdu!